ted bundy liz kloepfer historia

Lee was unaware of Bundy’s deadly killing spree when he pulled the stolen car over around 1:30 a.m. that morning after seeing the car pull out of a parking lot without any headlights on. “I didn’t have a backup anywhere close by. There was only three of us working the entire city of Pensacola that night,” Lee would recall in the series. In 1974, Elizabeth Kloepfer spotted a composite drawing of a primary suspect named Ted, similar to her boyfriend, who was connected to a string of unsolved kidnappings and murders. It would be years later when the young mother realized her beau was the “Jack the Ripper of the United States.” Elizabeth Kendall is a writer, known for Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile (2019), Seeking Answers (2017) and Ted Bundy: Serial Monster (2018). On February 16, 1978, at 5:00 PM, Kloepfer received a phone call from Bundy saying that he was in custody. Ted Bundy was a notorious serial killer who confessed to murdering 30 women. He was known for his charismatic appearance, which allowed him to gain the trust of his victims and commit his heinous crimes. Boone was one of many women who fell for Bundy during his murder trials. Unfortunately, she was the only one who became his wife and the Extremely Wicked, Shockingly Evil, and Vile will approach the Ted Bundy story from the point-of-view of his girlfriend Elizabeth Kloepfer, played by Lily Collins. Kloepfer dated Bundy on again/off Mein Mann Flirtet Ständig Mit Anderen Frauen. Ted Bundy (Polski) Kim był Ted Bundy? Ted Bundy był seryjnym mordercą, gwałcicielem i nekrofilem z lat 70. Został stracony na krześle elektrycznym na Florydzie w 1989 roku. Jego sprawa stała się inspiracją dla wielu powieści i filmów o seryjnych mordercach. Rodzice i rodzeństwo Teda Bundyego Eleanor Louise Cowell, która przeszła przez Louise, miała 22 lata i była niezamężna, kiedy urodziła syna Teda. Ojciec Teda mógł być Lloydem Marshallem, weteranem sił powietrznych i absolwentem stanu Penn State, według Ann Rule, współpracowniczki Teda i autora książki The Stranger Beside Me. Inne źródła podały, że ojciec Teda nazywał się Jack Worthington, podczas gdy niektóre plotki głosiły, że jego ojciec był również jego dziadkiem. Ponieważ akt urodzenia Teda wymienia jego ojca jako „nieznanego”, tożsamość jego biologicznego ojca może nigdy nie zostać potwierdzona. W 1951 roku Louise poślubiła Johnniego Bundyego. Chociaż Ted przyjął swoje imię, podobno nie miał wielkiego szacunku dla swojego ojczyma, którego nienawidził za to, że był zbyt niewykształcony i należał do klasy robotniczej. Johnnie i Louise mieli razem kilkoro dzieci. Louise pracowała jako sekretarka na University of Puget Sound i nadal poślubiła Johnniego w latach 70., kiedy Ted został oskarżony o jego zbrodnie. Przez lata odmawiała wiary w zarzuty, chociaż zmieniła swoje stanowisko po tym, jak przyznał się do winy. Wczesne życie Bundy urodził się w Burlington w stanie Vermont 24 listopada 1946 roku. Bundy rozpoczął życie jako sekretny wstyd swojej matki, ponieważ jego nieślubne narodziny upokorzyły jej głęboko religijnych rodziców. Louise urodziła Teda w domu dla niezamężne matki w Vermont, a później przyprowadzili syna do swoich rodziców w Filadelfii. Aby ukryć fakt, że był nieślubnym dzieckiem, Bundy wychowywał się jako adoptowany syn swoich dziadków i powiedziano mu, że jego matka jest jego Siostra Eleonora przeprowadziła się z Bundym do Tacoma w Waszyngtonie kilka lat później i wkrótce poślubił swojego ojczyma Johnniego. Bundy dorastał w zadowolonej rodzinie z klasy robotniczej. Już w młodym wieku wykazywał niezwykłe zainteresowanie makabrami. W wieku około 3 lat zafascynowały go noże. Nieśmiałe, ale bystre dziecko, Bundy dobrze sobie radził w szkole, ale nie z rówieśnikami. Jako nastolatek zaczęła się wyłaniać ciemniejsza strona jego postaci. Bundy lubił zaglądać do okien innych ludzi i nie myślał o kradzieży rzeczy, których chciał od innych ludzi. Ted Bundy macha ręką do telewizora kamera podczas aktu oskarżenia w sprawie styczniowych morderstw studentek FSU Lisy Levy i Margaret Bowman. Zdjęcie: Getty Images Edukacja Bundy ukończył psychologię na Uniwersytecie Waszyngtońskim w 1972 roku. Został przyjęty do szkoły prawniczej w Utah, chociaż nigdy nie uzyskał dyplomu. Chociaż student Uniwersytetu Waszyngtońskiego, Bundy zakochał się w bogatej, ładnej młodej kobiecie z Kalifornii. Miała wszystko, czego chciał: pieniądze, klasę i wpływy. Był zdruzgotany ich zerwaniem. Wiele późniejszych ofiar Bundyego przypominało jego dziewczyna z collegeu – atrakcyjni studenci z długimi, ciemnymi włosami. W połowie lat siedemdziesiątych Bundy zmienił się, stając się bardziej zewnętrznie pewny siebie i aktywny w sprawach społecznych i politycznych. Po pracy nad kampanią otrzymał nawet list polecający od republikańskiego gubernatora Waszyngtonu. CZYTAJ WIĘCEJ: Jak edukacja Teda Bundyego ułatwiła mu karierę seryjnego mordercy Ofiary Bundy przyznał się do 36 zabójstw młodych kobiet w kilku stanach w latach siedemdziesiątych, ale eksperci uważają, że ostateczny wynik może być bliższy 100 lub więcej. Dokładna liczba kobiet zabitych przez Bundyego nigdy nie będzie znana. Jego zabójstwa zwykle przebiegały według makabrycznego schematu: często gwałcił swoje ofiary przed pobiciem ich na śmierć. Chociaż toczy się dyskusja na temat tego, kiedy Bundy zaczął zabijać, większość źródeł podaje, że zaczął on swój morderczy szał około 1974 roku. W tym czasie zaginęło wiele kobiet z okolic Seattle i pobliskiego Oregonu. Krążyły historie o niektórych ofiarach, które ostatnio widziano w towarzystwie młodego, ciemnowłosego mężczyzny znanego jako „Ted”. Często wabił swoje ofiary do samochodu, udając rannego i prosząc o pomoc. Ich życzliwość okazała się fatalnym błędem. Jak złapano Teda Bundyego Jesienią 1974 r. Bundy przeniósł się do Utah, aby uczęszczać do szkoły prawniczej, gdzie również zaczęły znikać kobiety. W następnym roku został zatrzymany przez policję. Przeszukanie jego pojazdu ujawniło zbiór narzędzi włamań – łom, maskę na twarz, linę i kajdanki. Został aresztowany za posiadanie tych narzędzi, a policja zaczęła go łączyć ze znacznie bardziej złowrogimi przestępstwami. W 1975 roku Bundy został aresztowany podczas porwania Carol DaRonch, jednej z niewielu kobiet, które uciekły z jego szponów . Został skazany i otrzymał wyrok od 1 do 15 lat więzienia. Ucieczki z więzienia Bundy dwukrotnie uciekł z więzienia w 1977 roku. Pierwsza czas został postawiony w stan oskarżenia o zabójstwo młodej kobiety z Kolorado i zdecydował się występować w tej sprawie w charakterze własnego prawnika. Podczas wycieczki do biblioteki sądu wyskoczył przez okno i po raz pierwszy uciekł. Został schwytany osiem dni później. W grudniu Bundy ponownie uciekł z aresztu. Wydostał się z dziury, którą zrobił w suficie swojej celi, zrzucając ponad 30 funtów, aby zmieścić się przez mały otwór. Władze nie odkryły, że Bundy zaginął przez 15 godzin, co dało seryjnemu zabójcy dużą przewagę na policji. Włamanie do Domu Sorority Chi Omega Po drugiej stronie Bundyego Uciekając z więzienia, w końcu przedostał się do Tallahassee na Florydzie. W nocy 14 stycznia 1978 roku Bundy włamał się do domu studenckiego Chi Omega na Florida State University. Zaatakował cztery młode mieszkanki, zabijając dwie z nich. 9 lutego Bundy porwał i zamordował 12-letnią dziewczynę o imieniu Kimberly Leach. Zbrodnie te zakończyły jego morderczy szał, ponieważ w lutym wkrótce został zatrzymany przez policję. Najbardziej obciążającym dowodem łączącym Bundyego z dwoma morderstwami Chi Omegi na FSU były ślady ugryzień na jednym z ciał, które ostatecznie pasowały do Bundyego. POBIERZ BIOGRAFIĘ „S TED BUNDY FACT CARD Trial Bundys go wygląd, wdzięk i inteligencja uczyniły z niego celebrytę podczas procesu. Bundy walczył o życie, ale został skazany i spędził dziewięć lat w celi śmierci, odwołując się od wyroku śmierci. Skazanie, wyroki śmierci i odwołania W lipcu 1979 roku Bundy został skazany za dwa morderstwa Chi Omegi w FSU. Dwukrotnie wymierzono mu karę śmierci. Otrzymał kolejny wyrok śmierci w 1980 roku za zabójstwo Kimberly Leach. Bundy złożył apelację, próbując postawić sprawę tak wysoko, jak Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, ale został odrzucony. Zaoferował również informacje na temat niektórych nierozwiązanych morderstw, aby uniknąć krzesła elektrycznego na Florydzie, ale nie mógł odkładać sprawiedliwości na zawsze i został stracony w 1989 roku. Elizabeth Kloepfer, dziewczyna Teda Bundyego W 1969 roku Bundy rozpoczął sześcioletni związek z Elizabeth Kloepfer, którą poznał w barze w Seattle. Kloepfer była samotną matką małej córki i walczyła z alkoholizmem. Bundy zaopiekował się nią, a ona powiedziała, że jest „ciepły i kochający”. W 1974 roku Kloepfer zaczął podejrzewać zbrodnie Bundyego. Kiedy wypytywała go o dziwne zachowania, takie jak trzymanie tasaka w biurku, użył swojego uroku, aby odwrócić jej obawy. Kloepfer potajemnie poszła na policję z podejrzeniem udziału Bundyego w głównych lokalnych morderstwach, ale nie wierzyli, że to on był mordercą. Para pozostała razem, chociaż oddalili się, kiedy Bundy przeprowadził się do Olimpii w następnym roku. W 1975 roku Kloepfer ponownie poszedł na policję, tym razem z dowodami, które pomogły im aresztować seryjnego mordercę. Bundy wyznał Kloepferowi przez telefon z celi więziennej, że próbował ją zabić i nie mógł „Nie opierać się jego impulsom, kiedy poczuł„ narastającą w nim chorobę ”- napisała później. Na dobre zerwała z Bundym i napisała książkę o swoim doświadczeniu. Poszukiwany znak dla Teda Bundyego Zdjęcie : Bettmann / Corbis / Getty Images Żona i córka W lutym 1980 roku Bundy poślubił Carole Ann Boone, matka dwójki dzieci, z którą spotykał się przed pierwszym aresztowaniem, na sali sądowej podczas fazy karnej procesu. Zaproponował, a ona zgodziła się w obecności sędziego, czyniąc małżeństwo legalnym na Florydzie. Para poznała się sześć lat wcześniej, kiedy oboje pracowali na Wydziale Ratunkowym w Olympii w stanie Waszyngton. Boone urodziła córkę Rose w 1982 roku i nazwała Bundyego swoim ojcem. Obecnie niewiele wiadomo o Rose. Boone w końcu zdał sobie sprawę, że Bundy był winny zbrodni. Rozwiodła się z nim trzy lata przed jego egzekucją, zgodnie z książką Rule, A Stranger Beside Me. Boone przestał odwiedzać Bundyego w ciągu ostatnich dwóch lat jego uwięzienia. Śmierć 24 stycznia 1989 r. Bundy został stracony około godziny 7 rano w więzieniu stanowym na Florydzie na krześle elektrycznym nazywanym czasem „Old Sparky”. Na zewnątrz więzienia tłumy wiwatowały, a nawet odpalały fajerwerki po egzekucji Bundyego. Ciało Bundyego zostało poddane kremacji w Gainesville i nie odbyła się żadna publiczna ceremonia. Przed wykonaniem egzekucji zażądał, aby jego prochy zostały rozrzucone w Cascade Mountains w stanie Waszyngton, gdzie zamordował co najmniej cztery swoje ofiary. Bundy w kulturze popularnej Filmy Bundy, niesławna postać narodowa od czasu procesów na Florydzie, był tematem niezliczonych książek i filmów dokumentalnych, które próbowały rzucić światło o zbrodniach tego brutalnego zabójcy. Do znanych filmów należą: The Deliberate Stranger był filmem telewizyjnym z 1986 roku, w którym aktor Mark Harmon grał Bundyego. Ekstremalnie zły, szokująco zły i nikczemny zadebiutował w 2019 roku na festiwalu filmowym w Sundance, gdzie Zac Efron wcielił się w rolę Bundyego i Lily Collins w roli Kloepfer. Tytuł filmu pochodzi od skazujących uwagi sędziego Edwarda Cowarta skierowanego do Bundyego. Rozmowy z zabójcą : The Ted Bundy Tapes został wydany w tym samym roku. Dokument zawiera archiwalne nagrania i nagrania audio Bundyego wykonane w celi śmierci wraz z dzisiejszymi wywiadami. Książki Kilka ważnych książek zostały opublikowane na temat zbrodni Bundyego, w tym: The Stranger Beside Me: Ted Bundy the Shocking Inside Story, opublikowany w 1980 roku przez Rule, krowę orker of Bundys na kryzysowej gorącej linii. Reguła opisuje, jak stopniowo uświadamiała sobie, że Bundy był seryjnym mordercą, a następnie czerpie z ich bieżącej korespondencji, która trwała krótko przed egzekucją Bundyego. The Phantom Prince: My Life with Ted Bundy został napisany przez byłą dziewczynę Bundyego, Kloepfera, o randkowaniu z seryjnym mordercą i kochaniu go. Został opublikowany w 1981 roku, kiedy był w celi śmierci. Ted Bundy: Conversations with a Killer, opublikowany w 1989 roku przez autora Stephena Michauda i dziennikarza Hugh Ayneswortha, ten zbiór opowiadań powstał na podstawie ponad 150 godzin wywiadów z Bundym. Defending the Devil : Moja historia jako Ostatni prawnik Teda Bundyego, opublikowana w 1994 roku, została napisana przez Polly Nelson, świeżo upieczoną prawniczkę, której sprawę Bundyego zaproponowała pro-bono od firmy prawniczej w Waszyngtonie, DC, w której pracowała kilka tygodni przed planowanym terminem Przeżyłem Ted Bundy: The Attack, Escape & PTSD That Changed My Life, opublikowany w 2016 r. przez Rhondę Stapley, który został brutalnie zaatakowany przez Bundyego w Utah w 1974 roku, ale przeżyła i po walce z zespołem stresu pourazowego napisała książkę o swoim doświadczeniu. Powiązane profile Zac Efron Elizabeth "Liz" Kloepfer, Ted Bundy's longtime girlfriend and former fiancé, disappeared from the public eye nearly 40 years she did, she wrote a book, The Phantom Prince: My Life with Ted Bundy, detailing her turbulent, six-year relationship with the infamous serial killer, who had led a double life as a loving partner and a heinous serial killer. (Bundy eventually admitted to killing 36 women across several states in the 1970s, although experts and people close to him speculate his actual number of victims was closer to 100.)Written under the pseudonym Elizabeth Kendall, and published in 1981, the 183-page memoir details the night she and Bundy met in a Seattle bar in 1969 and the hot-and-cold relationship that followed. It concludes with the tearful calls Bundy made to her from jail prior to his death. The book focuses on love and vulnerability, not murder. It was published when Kloepfer was 36 years old, and Bundy was on death MORE: How Ted Bundy’s Education Facilitated His Career as a Serial KillerKloepfer gravitated towards Bundy because she was lonely and he took care of herKloepfer describes herself in the book as a shy, insecure and lonely single mom, divorced and struggling with alcoholism, when she moved from Ogden, Utah to Seattle to try and change the course of her unhappy life. She desperately wanted to be loved and married, and have a father for her young daughter, found a job as a secretary at the University of Washington Medical School. One night, her friend suggested she get a babysitter and come out for a few drinks at a local bar. It was something she never did, given she was scraping by her book, Kloepfer says she was trying to escape a creepy guy in the bar when she saw Bundy sitting alone and approached him. Thinking he looked sad, she said to him, "You look like your best friend just died." The two began to talk. Conversation flowed naturally, and the chemistry was instant. Bundy ended up spending a platonic night at her house, but they became a couple a short time later."I handed Ted my life and said, 'Here. Take care of me.' He did in a lot of ways, but I became more and more dependent upon him. When I felt his love, I was on top of the world; when I felt nothing from Ted, I felt that I was nothing," she said in the UP FOR THE NEWSLETTERDespite having a volatile relationship, Bundy and Kloepfer almost got marriedHis feelings toward her were strong but inconsistent, she said. "We would be getting along fine and then a door would slam and I would be out in the cold until Ted was ready to let me back in. I'd spend hours trying to figure out what I had done or said that was wrong. And then, suddenly, he would be warm and loving again and I would feel needed and cared for," she story in the book takes place in February 1970, after Kloepfer told Bundy that she wanted to call him "my husband Ted" rather than "my boyfriend." They went to the courthouse, borrowed $5 from a friend and got a marriage license. A few days later, before Kloepfer's parents arrived in Seattle for a visit, she asked him to move his stuff out of the apartment, fearing it could upset her conservative parents. This made Ted angry, and she recalls him saying, "If you're that hung up on what your parents think, then you're not ready to get married." He tore up the license in pieces and walked suspected Bundy was committing crimes Things started to get strange in 1974 after news reports surfaced of murders and rapes of two women in the area. The name "Ted" was being mentioned by witnesses, as well as a Volkswagen, like the one Bundy drove. Kloepfer was suspicious but reluctant to believe that Bundy was capable of she questioned him about some strange behaviors — like when she found a meat cleaver on his desk, a surgical glove in his coat pocket or drove hundreds of miles to Colorado one night to de-stress from work — he used his intelligence and charm to talk his way out of she made the difficult decision to betray the man she loved and go to the police. They didn't think Bundy was the killer, and she stayed with him and never told him she'd gone to the MORE: Inside Ted Bundy's Troubled and Disturbing ChildhoodBundy tried to murder KloepferTheir relationship began to fizzle when Ted moved to Olympia for a job, and then Utah. They saw each other less and less, started dating other people, but always stayed in touch. His love letters and calls, even from jail, always sucked her right back in. "Ted's letters made me feel loved," she news reports of missing women surfaced in the new places he lived, Kloepfer was increasingly convinced he was involved and approached the police again in 1975. This time, the information she provided help them charge Bundy with the of the book's most gripping accounts is when Bundy called Kloepfer at 2 from his Florida prison. He confessed that he tried to stay away from her when he "felt the power of his sickness building in him," according to the book, but couldn't resist his impulse. Once he even tried to kill Kloepfer, he told her. He had closed the fireplace damper so the smoke couldn't go up the chimney, and put a towel in the door crack so the smoke would stay in the apartment."I remembered that night well," Kloepfer wrote. "My eyes were running and I was coughing. I jumped out of bed and threw open the nearest window and stuck my head out. After I had recovered some, I opened all the windows and the doors and broke up the fire the best I could. I had gotten on Ted the next day for not coming back with the fan."Even though he was a serial killer, Kloepfer calls Bundy "warm and loving"The two parted ways permanently, and in 1980, during the penalty phase of his murder trial, Ted Bundy married Carole Ann Boone, a mother of two whom he'd dated previously. She gave birth to a daughter, Rose, in 1982 and named Bundy as the wrote that she struggled to come to terms with the man she loved being the same man who committed all these murders. Since their split, she battled alcoholism, struggled to be close to people and relied on her faith to guide her through dark times. "My spiritual growth is extremely important to me now. I try to live my life according to God's will. I pray for Ted, but I am sickened by him," she said. "The tragedy is that this warm and loving man is driven to kill."The spotlight Kloepfer shuns is about to shine on her again. A movie about Bundy's crimes told from Kloepfer's perspective, Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile, will debut at the Sundance Film Festival — almost 30 years after Bundy was put to death by electric chair. It stars Zac Efron as Bundy and Lily Collins as Kloepfer. Ted Bundy to jeden z najkrwawszych seryjnych morderców w historii USA. Przyznał się do zamordowania 30 kobiet, choć śledczy podejrzewają, że było ich nawet kilka razy więcej. Jego życie to wiele fałszywych tropów, trudnych do weryfikacji przez jego biografów. Jedno jest pewne - wraz z wiekiem jego żądza zabijania rosła w siłę, a w pewnym momencie zupełnie wymknęła się spod kontroli. 30 grudnia miną 42 lata, od kiedy seryjny morderca Ted Bundy uciekł z więzienia w Kolorado, dokonując kolejnych morderstw i gwałtów na młodych kobietach Gdy w mediach ukazał się portret pamięciowy sprawcy porwań, koledzy Teda żartowali, że jest do niego podobny Był typowym psychopatą - nie rzucał się w oczy, choć był przystojny, i w ułamku sekundy zmieniał się z potrzebującego pomocy studenta w nieobliczalną bestię Na swoje ofiary wybierał kobiety podobne do tej, która była jego pierwszą miłością i która porzuciła go w czasie studiów Więcej podobnych artykułów znajdziesz na stronie głównej Theodore Robert Bundy urodził się w domu samotnej matki 24 listopada 1946 r. w Burlington w stanie Vermont. Jego matką była Louise Cowell. Mimo że w akcie urodzenia jako ojciec figurował Llyod Marshall, to matka twierdziła, że biologicznym ojcem był marynarz i weteran wojenny Jack Worthington. Trzylatek z nożem kuchennym w dłoni Pierwsze trzy lata życia Ted Bundy spędził w domu swoich dziadków - Samuela i Eleanory Cowell, którzy wychowywali go w atmosferze pełnej miłości, chcąc zrekompensować mu niepewne pochodzenie. Ich oddanie zrodziło w rodzinie, a także w samym Tedzie przekonanie, że dziadkowie są jego rodzicami, a Louise starszą siostrą. Kiedy w 1969 r. Ted odkrył prawdę, zapoznając się ze swoim aktem urodzenia, wpadł w szał. Do końca życia odczuwał wobec matki nienawiść, w przeciwieństwie do uczucia głębokiego szacunku wobec swoich dziadków. Szczególnym uczuciem darzył swojego dziadka, którego zarazem opisywał jako brutalnego tyrana i rasistę, używającego przemocy wobec kobiet. Sam Ted wykazywał niepokojące zachowania. Gdy jego ciotka Julie obudziła się pewnego dnia z popołudniowej drzemki, zobaczyła trzyletniego wówczas chłopca stojącego nad nią z nożem kuchennym w ręku. W 1950 r. Louise wraz z synem przeniosła się do Filadelfii. Tam poznała zatrudnionego w jednym ze szpitali kucharza Johna Culpeppera Bundy'ego, z którym w tym samym roku wzięła ślub i który zaadoptował Teda. Małżeństwo doczekało się czworga dzieci i mimo wysiłków ojczyma zmierzających do nawiązania uczuciowych relacji z pasierbem, Ted pozostał nieczuły i obojętny. Matkę natomiast traktował wciąż jak siostrę. Ted przyznał swojej ówczesnej dziewczynie, że ojczym jest mało inteligentny i zarabia za mało pieniędzy. Ted Bundy - Archive PL/Bewphoto Zawód miłosny Teda Życie Teda Bundy'ego z tamtego okresu jest trudne do odtworzenia, gdyż wielokrotnie zmieniał swoją wersję wydarzeń. Według jednej z nich spędzał czas na włóczeniu się i przeszukiwaniu śmieci, by wśród nich odnaleźć zdjęcia nagich kobiet. Fascynowały go także w tamtym czasie zamieszczane w prasie relacje drastycznych zbrodni i fotografie zmasakrowanych ciał ofiar. Połączenie obu fascynacji kształtowały człowieka, którym wkrótce miał się stać Ted Bundy. Według relacji samego Teda miał on być alkoholikiem, podglądaczem i samotnikiem. Inaczej jednak ten okres opisywali jego przyjaciele ze szkoły. Według ich zeznań, Ted Bundy był osobą pomocną, lubianą i cenioną przez wszystkich. Dopuszczał się co prawda drobnych kradzieży, głównie sprzętu narciarskiego, którym interesował się w tym czasie, jednak przypisywano to jego młodemu wiekowi. Przewinienia zostały wymazane z jego kartoteki policyjnej po osiągnięciu przez Teda 18. roku życia. Po ukończeniu liceum w 1965 r. młody i przystojny Ted Bundy studiował przez rok na Uniwersytecie Puget Sound, po czym przeniósł się w 1966 r. na Uniwersytet Washington, gdzie rozpoczął studia z sinologii. Tu nawiązał relację miłosną z piękną i starszą koleżanką ze studiów Stephanie Brooks. Przerwał jednak naukę, żeby móc zostać wolontariuszem w lokalnej stacji radiowej w Seattle wspierającej kampanię prezydencką Nelsona Rockefellera. Wkrótce po tym, zawiedziona niedojrzałością i brakiem ambicji, a także słabym zaangażowaniem w związek, Stephanie rozstała się z Tedem. Ted, zdruzgotany odrzuceniem go przez ukochaną, postanowił całkowicie zmienić swoje życie - chciał ukończyć prawo i zostać politykiem. W Filadelfii zapisał się na Uniwersytet Temple, gdzie między innymi podczas wizyty w wydziale spraw cywilnych w Burlington, poznał prawdę o swoich rodzicach. Zerwane zaręczyny Do Waszyngtonu Ted Bundy powrócił jesienią 1969 r. Poznał tam Elizabeth Kloepfer, z którą utrzymywał relację nawet po jego zatrzymaniu przez policję. Studia kontynuował na Uniwersytecie Waszyngton, tym razem na wydziale psychologii, równocześnie pracując w wydziale samobójstw w centrum kryzysowym w Seattle. Po uzyskaniu w 1972 r. dyplomu ukończenia studiów zaangażował się w kampanię reelekcji gubernatora stanu Waszyngton, Daniela J. Evansa i po jego wyborczym zwycięstwie został asystentem Ross Davis, przewodniczącej partii republikańskiej stanu Waszyngton. Rozpoczął doskonały okres w życiu zawodowym i nawiązał znajomości, które zaowocowały podjęciem studiów prawniczych na Uniwersytecie Utah mimo niezadowalających wyników na egzaminie wstępnym. Lily Colins jako Elizabeth Kloepfer, która latami odmawiała wiary w prawdę o nim. Scena z filmu "Extremely Wicked"/Netflix - Landmark Media/Alamy Limited/Bewphoto Mimo sukcesów Ted Bundy wciąż nie mógł zapomnieć o krzywdzie wyrządzonej mu przez pierwszą miłość - Stephanie. Na tym właśnie etapie życia postanowił się na niej zemścić. W ramach swojej partyjnej działalności odwiedził ją w Kalifornii i poprosił o rękę. Zauroczona jego przemianą w człowieka wykształconego i ze świetlaną przyszłością zgodziła się zostać jego żoną. Ted przedstawił ją nawet Ross Davis. Żadna z nich nie wiedziała, że Ted wciąż utrzymuje bliskie relacje ze wspomnianą Elizabeth Kloepfer. W pewnym momencie zerwał zaręczyny, coraz rzadziej uczęszczał na zajęcia na uniwersytecie, wycofał się z życia towarzyskiego, stracił motywację do pracy. W tym samym czasie w w północno-zachodnich stanach zaczęły ginąć kobiety... Ted i znikające studentki Nie udało się dokładnie ustalić, kiedy Ted Bundy zaczął uprawiać swój morderczy proceder. Jego zeznania na ten temat są różne i wykluczające się nawzajem. Biegli podejrzewali, że pierwszego morderstwa dokonał już w wieku 14 lat na ośmioletniej Ann Marie Burr w Tacoma w 1961 r., jednak jego pierwszą udokumentowaną zbrodnią było zabójstwo 18-letniej Joni Lenz, studentki Uniwersytetu Waszyngton w 1974 r. Ted miał wtedy 27 lat. Kolejną ofiarą Teda była Lynda Ann Healy, studentka tej samej uczelni. Z późniejszych relacji wynika, że większość swoich ofiar Ted zwabiał udając studenta w potrzebie (w zeznaniach pojawiały się ręce na temblaku). Młode dziewczyny ginęły jedna po drugiej, mniej więcej raz w miesiącu. W tym czasie Ted zatrudniony był w Ministerstwie Spraw Nadzwyczajnych dystryktu Waszyngton w Olympii, które zajmowało się między innymi sprawami zaginionych kobiet. Tam też poznał Carol Ann Boone, dwukrotną rozwódkę i matkę dwójki dzieci, która odegrała kluczową rolę w ostatnim etapie jego życia. 14 lipca 1974 r. zaginęły dwie kobiety, które przebywały na plaży przy jeziorze Lake Sammamish State Park w Issaquah, 30 km od Seattle. Tym razem znaleźli się świadkowie - kobiety, które zeznały, że zaginione rozmawiały z przystojnym młodym człowiekiem z kanadyjskim lub angielskim akcentem. Poprosił je o wyciągnięcie łódki z bagażnika swojego samochodu. Cztery z nich odmówiły, jedna poszła mu pomóc. Kiedy zbliżyła się do samochodu zauważyła, że nie ma w nim żadnej łódki i natychmiast uciekła. Trzy inne kobiety widziały, jak mężczyzna oddalał się w towarzystwie 23-letniej Janice Anne Ott. Cztery godziny później zaginęła 18-letnia Denise Naslund. Policja nie wierzy, że to Ted Policja z Seattle rozpowszechniła portret pamięciowy domniemanego sprawcy. Teda rozpoznała Elizabeth Kloepfer, Ann Rule i jeden z jego wykładowców. Początkowo śledczy, którzy otrzymywali w tej sprawie ponad dwieście zgłoszeń dziennie, nie dawali wiary, że mordercą może być student prawa. We wrześniu dwaj myśliwi znaleźli kości, które - jak wykazały ekspertyzy - należały do zaginionej na plaży Janice Anne Ott i studentki Georgeann Hawkins. Sześć miesięcy później w Taylor Mountain odnaleziono czaszkę i kości Healy, Rancourts, Parks i Ball. Ciał wielu zaginionych kobiet nie odnaleziono już jednak nigdy, choć Ted Bundy przyznawał się do zabójstw. W kwietniu 1974 r. Ted przeprowadził się do Salt Lake City. Miesiąc po jego przybyciu rozpoczęła się tutaj seria zabójstw i zaginięć. Na przełomie września i października zamordował autostopowiczkę z Idaho 16-letnią Nancy Wilcox, którą zgwałcił przed śmiercią i 17-letnią Melissę Smith, córkę szefa policji z Midval. Jego ofiarą padła również 17-letnia Laura Ann Aime. Dwie ostatnie były maltretowane przed śmiercią i uduszone nylonowymi pończochami. O szczęściu może mówić Carol DaRonch, którą Ted zwabił do swojego samochodu udając policjanta, który prowadzi sprawę w związku z rzekomym włamaniem do jej auta. Dziewczyna zorientowała się, że droga, którą jadą, nie prowadzi do komisariatu i wyskoczyła z samochodu. Tego samego wieczoru Ted zamordował więc inną 17-latkę. Carol DaRonch: Ted morduje i planuje ślub W listopadzie 1974 r. Elizabeth Kloepfer powtórnie zgłosiła policji fakt rozpoznania Teda na portrecie pamięciowym. Została przesłuchana, jednak świadek z Sammamish nie rozpoznał na policyjnym portrecie Teda. Wkrótce Kloepfer odwołała swoje zeznania. W styczniu 1975 r. Ted Bundy otrzymał dyplom z prawa i wrócił do Seattle. Tam spotkał się z Kloepfer, która wyznała mu, że doniosła na niego policji. Wyraziła jednocześnie chęć odwiedzenia go w Salt Lake City. Ten rok minął Tedowi na morderstwach w stanie Colorado. Zabijał kolejne dziewczyny, co nie przeszkadzało mu snuć planów małżeńskich z Elisabeth Kloepfer, którą w czerwcu ponownie odwiedził w Seattle. Prowadzący sprawę śledczy wprowadzili nowatorski, jak na tamte czasy, sposób analizowania danych, używając do tego celu komputera, do którego wprowadzali wszystkie posiadane informacje. Nazwisko Teda wyświetlało się na pierwszym miejscu listy podejrzanych. Ted wpada w ręce policji Ted Bundy wpadł w ręce policji przez przypadek, kiedy usiłował uciec przed rutynową kontrolą drogową. W jego samochodzie znaleziono przedmioty i mapy wskazujące na związek z ofiarami. Przeszukanie mieszkania dostarczyło dodatkowych dowodów. Nie było to jednak nic, co można by uznać za niezbite dowody. Został zwolniony i poddany obserwacji. We wrześniu sprzedał samochód, który przejęła policja. Skrupulatne badanie pojazdu wykazało obecność włosów należących do dwóch ofiar. Został oskarżony o porwanie i napad, ale wyszedł z aresztu po wpłaceniu przez jego rodziców kaucji w wysokości 15 tysięcy dolarów. Dalsze jego losy to materiał na film sensacyjny. W lutym 1977 r. został oskarżony o porwanie Carol Daronch (tej, która zdołała uciec z jego samochodu) i skazany na 15 lat więzienia w stanie Utah. Próbował z niego uciec, za co odsiedział kilka tygodni w karcerze. Stan Colorado oskarżył Teda o kolejne porwanie, a on został przeniesiony do więzienia w Aspen. Ucieczka z więzienia Ten Bundy postanowił być własnym obrońcą i uzyskał prawo dostępu do więziennej biblioteki. Wtedy też wyskoczył przez okno z drugiego piętra więzienia i ominął wszystkie utworzone przez policję blokady. Uciekł w góry, gdzie w opuszczonej chacie myśliwskiej znalazł odzież, żywność i strzelbę myśliwską. Jego ucieczka trwała sześć dni, po tym czasie w końcu wpadł w ręce policji. Miasto Aspen i Góry Aspen, w których ukrywał się przez sześć dób Ted Bundy - Kristi Blokhin/Shutterstock Tym razem trafił do więzienia w Glenwood Springs. Zamiast myśleć o linii obrony, obmyślał plan kolejnej ucieczki, który udało mu się zrealizować pod koniec 1977 r. Dzięki zgromadzonej gotówce autobusem dotarł do Denver, a stamtąd samolotem do Chicago. Z Chicago z kolei poleciał do Atlanty, a z niej do Tallahassee na Florydzie, gdzie wynajął pokój pod fałszywym nazwiskiem Chris Hagen. Ted nie pozostał zbyt długo bezczynny. Kilka dni później zamordował w kampusie studenckim 21-letnią Margaret Bowman i ranił jej trzy koleżanki. Wszystko w ciągu 15 minut i pomimo obecności trzydziestu osób w innych pokojach. Nikt nic nie słyszał ani nie widział. Tej samej nocy Ted włamał się również do mieszkania Cheryl Thomas, którą dotkliwie pobił. W lutym skradzioną furgonetką udał się do Lake City, gdzie zamordował kolejną nastolatkę, a wkrótce potem został zatrzymany przez policję podczas próby kradzieży kolejnego samochodu. Śmierć Teda Proces Teda Bundy'ego odbył się w Miami w 1979 r. i był to pierwszy proces transmitowany w telewizji w Stanach Zjednoczonych. Sądzony był za zbrodnie na terenie Florydy. Bundy bronił się sam i wynegocjował w ramach umowy 75 lat więzienia zamiast kary śmierci, jednak tuż przed jej zawarciem wycofał się z niej. Sześć miesięcy później w Orlando odbył się drugi proces Teda - tym razem za morderstwo Kimberly Leach. Przysięgli skazali go na karę śmierci. Trzeci i ostatni proces dotyczący kolejnych morderstw miał miejsce w lutym 1980 r. Po raz kolejny Ted usłyszał wyrok skazujący go na śmierć na krześle elektrycznym. W więzieniu przeżywał okres ogromnej popularności. Codziennie otrzymywał dziesiątki listów od wielbicielek, w tym od Carol Ann Boone, której oświadczył się przed kamerami podczas transmitowanego przez telewizję procesu i z którą wziął ślub. W październiku 1982 r. Boone urodziła ich córkę, a po jakimś czasie jej fascynacja mordercą ucichła, a ona sama powróciła do swojego nazwiska. Po wyczerpaniu wszystkich możliwych prawnych środków Ted Bundy został stracony na krześle elektrycznym w więzieniu Raiford 24 stycznia 1989 r. Zgodnie z jego życzeniem jego prochy zostały rozsypane w nieznanym miejscu w górach Kaskadowych w stanie Waszyngton. *** W oczach tych, którzy znali Teda, był zawsze szczery, inteligentny i uprzejmy wobec kobiet. Był przystojny i uwodzicielski, wzbudzając zainteresowanie płci pięknej. Ceniono jego trzeźwość umysłu i pewność siebie. Schematyczność zachowań Teda Bundy'ego spowodowała, że policja po raz pierwszy w historii zaczęła używać pojęcia "seryjny morderca". Wobec wszystkich swoich ofiar działał bardzo podobnie. Wybierał i zbliżał się do swoich ofiar w miejscach publicznych. Ofiary niczego nie podejrzewały i ufały Tedowi, bo zwykle udawał osobę z unieruchomioną kończyną lub potrzebującą pomocy, a czasem podawał się za przedstawiciela władzy np. policjanta. Analizy wykazały również, że Ted wybierał na swoje ofiary kobiety podobne do swojej pierwszej miłości - Stephanie. Zajmujący się sprawą Teda psychiatrzy zdiagnozowali u niego zaburzenia afektywne dwubiegunowe i depresję. On sam przyznał: "Nie czuje się w żaden sposób winny. Szkoda mi tych, którzy czują się winni. Jestem bezlitosnym draniem". Źródło: Najwyższy czas przyzwyczaić się do tego, że Zac Efron nie jest już tylko pięknym chłopcem z High School Musical. Rolą seryjnego mordercy udowadnia, że potrafi poradzić sobie z tak skomplikowaną postacią jak Ted Bundy. Zabójca, który na swoim koncie ma ponad trzydzieści ofiar. Film Podły, okrutny, zły będzie można obejrzeć w kinach od 10 maja. Spędzasz sylwestrowy wieczór samotnie? Te filmy podniosą Cię na duchu i rozśmieszą do łez! „Podły, okrutny, zły”. Opis fabuły Elizabeth Kloepfer (Lily Collins) to samotna matka, która w jednym z barów poznaje przystojnego Teda Bundy’ego (Zac Efron). Szarmancki mężczyzna wydaje się być ideałem. Para zaczyna mieszkać razem i wszystko układa się niczym w bajce. Tymczasem w okolicy grasuje nieuchwytny morderca, którego ofiarami są młode studentki. Pewnego wieczora Ted zostaje aresztowany w związku z napadem, do jakiego doszło na parkingu jednego z supermarketów. Ofierze cudem udało uniknąć się śmierci z rąk oprawcy. Teraz wskazuje Teda jako tego, który ją porwał. Liz nie może uwierzyć w to, że jej ukochany byłby zdolny do popełnienia takiego czynu. Sam Ted również zapewnia, że to nieporozumienie. Jednak zamiast uniewinnienia, Tedowi zarzuca się coraz więcej przestępstw. Jeśli udowodnione zostaną mu zabójstwa, o które się go oskarża, grozić może mu nawet kara śmierci. Recenzja filmu „Podły, okrutny, zły” Ted Bundy, jeden z najsłynniejszych seryjnych morderców w kryminalnej historii Ameryki, terroryzował Stany Zjednoczone w drugiej połowie lat 70. ubiegłego wieku. Przystojny i wykształcony Bundy zaprzeczał powszechnym stereotypom dotyczącym psychopatów. Do popularności mordercy przyczynił się pierwszy w historii amerykańskiej telewizji proces transmitowany na żywo. Nieustannie otoczony wianuszkiem fanek, Bundy nie tylko przekonywał o swojej niewinności, ale też osobiście prowadził swoją obronę. Po jego fascynującą historię po raz drugi sięgnął Joe Berlinger. Autor głośnej serii dokumentów Paradise Lost, wyreżyserował już dokumentalny miniserial Rozmowy z mordercą: Taśmy Teda Bundy’ego. W filmie Podły, okrutny, zły uzupełnia historię mordercy, kładąc główny nacisk na jego związek z Elizabeth Kloepfer. Choć Zac Efron wydawałby się ostatnią osobą będącą w stanie udźwignąć na swoich barkach ciężar roli Teda Bundy’ego, popularny aktor od pierwszych scen udowadnia, że dostał tę rolę nieprzypadkowo. Nie tylko jest uderzająco podobny do seryjnego mordercy, ale i umiejętnie kreuje niejednoznaczną postać Bundy’ego. W jego wydaniu Bundy potrafi wzbudzić zarówno współczucie jak i strach. Wiele kontrowersji wzbudził zwiastun filmu Podły, okrutny, zły, któremu zarzucano, że gloryfikuje psychopatę kreując go na idola. Skupiając się na relacjach pomiędzy Bundym, a Liz, film Berlingera rzeczywiście pokazuje mordercę z dużo bardziej łagodnej strony, lecz finalny wydźwięk nie pozostawia wątpliwości, jakim potworem był Bundy. Zwiastun filmu „Podły, okrutny, zły” Zawiedzeni filmem mogą być widzowie spodziewający się większego skupienia na popełnianych przez Bundy’ego morderstwach. O jego przestępstwach często się wspomina, jednak w całym filmie nie ma praktycznie ani jednej sceny zabójstwa. Taki zabieg sprawia, że do samego finału można mieć wątpliwości co do winy głównego bohatera. Trzeba pamiętać, że zgodne jest to ze stanem faktycznym przebiegu procesu. Bundy nie przyznawał się do swoich zbrodni – skarżony był za napad na studentki w akademiku Chi Omega, w tym dwa morderstwa – a większość dowodów była poszlakowa. Dało mu to możliwość wodzenia za nos opinii publicznej i przyciągania na salę rozpraw kolejnych zakochanych w nim fanek. W tym ślepo wierzącej w jego niewinność Carol Ann Boone (Kaya Scodelario). Historia Teda Bundy’ego to idealny materiał na film. Szczególnie osobom, które jej nie znają Podły, okrutny, zły powinien przypaść do gustu. Fabuła w wielu miejscach może wydawać się nieprawdopodobna, jednak to wszystko wydarzyło się naprawdę, o czym przypominają prawdziwe nagrania umieszczone podczas końcowych napisów filmu. Zac Efron bardzo dobrze poradził sobie z rolą Bundy’ego, jednak nie można zapominać też o świetnym Johnie Malkovichu w roli sędziego Edwarda Cowarta. Obsadę uzupełniają Jim Parsons, Angela Sarafyan, Jeffrey Donovan i Haley Joel Osment. Podły, okrutny, zły w kinach od 10 maja. Plakat filmu Podły, okrutny, zły Fot. Best Film/materiały prasowe Lily Collins i Zac Efron w filmie Podły, okrutny, zły: Fot. Best Film/materiały prasowe Am Freitag hat Netflix Extremely Wicked, Shockingly Evil and Vile, Joe Berlingers Thriller, der auf Elizabeth Kloepfers realer, ungefähr fünfjähriger Romanze mit Ted Bundy basiert, uraufgeführt. Kloepfer, gespielt von Lily Collins, ist eine alleinerziehende Mutter, die 1969 in Seattle lebt, als sie Bundy (Zac Efron) zum ersten Mal in einer Bar trifft und beginnt, mit ihm auszugehen. Er scheint die perfekte Ehemann— und Vaterfigur für ihre kleine Familieneinheit zu sein – bereit, das Abendessen zu kochen und sich um ihre Tochter zu kümmern, auch wenn er gelegentlich Geld leihen muss. Aber als 1974 ein beängstigender Amoklauf beginnt und die Polizei Details über den Verdächtigen veröffentlicht — vermutlich ein gutaussehender, gut gekleideter Mann namens „Ted“, der einen VW Käfer fährt -, wird Kloepfer misstrauisch gegenüber ihrem eigenen Ted und untersucht plötzlich Momente aus ihrer Beziehung, die in diesem neuen Kontext eine erschreckende Bedeutung annehmen. Mehr anzeigen Das Drehbuch des Films von Michael Werwie stammt aus Kloepfers vergriffenen Memoiren von 1981 Der Phantomprinz: Mein Leben mit Ted Bundyund wurde mit Kloepfers Segen gemacht. Aber um Kloepfers Geschichte in einen etwa 100-minütigen Film zu integrieren, mussten Elemente der realen Geschichte geschnitten oder verzerrt werden. Leichte Spoiler für diejenigen, die Extremely Wicked, Shockingly Evil und Vile noch nicht gesehen haben. In Kloepfers Memoiren beginnt sie, nachdem sie Details über die Arbeitsweise des Mordverdächtigen gehört hat, an kleine Zufälle zurückzudenken, die ihn mit ihrem eigenen Leben zu verbinden scheinen. Die Polizei beschreibt den Verdächtigen als, gelegentlich, verletzt handeln, um seine Opfer dazu zu bringen, ihm zu seinem Auto zurückzukehren. Kloepfer erinnert sich, dass sie, als sie durch die Wohnung ihres Freundes schnüffelte, einmal etwas von Paris fand, das er von der medizinischen Versorgungsfirma gestohlen hatte, in der er einst arbeitete. Ein anderes Mal bemerkte sie ein Paar Krücken in seiner Wohnung, von denen er sagte, sie seien sein Vermieter. Bei einer anderen eindringlichen Gelegenheit griff sie unter seinen Autositz, um etwas zu finden, das sie fallen gelassen hatte, nur um ein Beil zu entdecken. Sie hatte Angst, aber Bundy erklärte es mit solcher Leichtigkeit – er musste einen Baum für seine Eltern fällen -, dass sie es im Moment abwinkte. Beim Ausleihen seines Autos, Kloepfer fand einen Stapel Benzinquittungen über seinem Visier – was darauf hindeutet, dass er lange Autofahrten unternommen hatte, ohne es ihr zu sagen. Kloepfer wandte sich mit diesen Details mehrmals an die Polizei – aber, weil Bundy keine Vorstrafen hatte, Die Behörden von Seattle schienen ihn nicht als ernsthaften Verdächtigen zu betrachten. Kloepfer erzählte ihnen auch von Bundys Gewohnheit zu stehlen – alles vom Fernseher bis zu Lehrbüchern. Als ein Offizier fragte, ob Bundy einen Grund haben könnte, Frauen Schaden zuzufügen, Sie sagte ihnen, dass er unehelich geboren wurde — und Ressentiments gegen seine Mutter hegte, weil er ihm nie die Wahrheit über seinen Vater gesagt hatte. Erst 1975, nachdem Bundy zur juristischen Fakultät nach Utah gezogen war, wurde er wegen Geschwindigkeitsüberschreitung angehalten und verhaftet. Sein Auto enthielt scheinbar Einbruchswerkzeuge – eine Brechstange, Handschellen, Seil, eine Skimaske, und eine weitere Maske aus Strumpfhosen. Aber im Gespräch mit Kloepfer, Er hatte schneller, einfache Erklärungen für die Gegenstände — er sagte ihr, dass er die Strumpfhose trug, zum Beispiel, unter der Skimaske beim Schneeschaufeln. Zu diesem Zeitpunkt, Bundy und Kloepfer hatten sich mehrmals getrennt; sie war bereit für die Ehe, und frustriert, dass Bundy so weit entfernt war, flockig, und, von dem, was Kloepfer gesammelt, sehen andere Frauen. Obwohl sie nicht offiziell ein Paar waren, Bundy würde immer noch manchmal seine Liebe zu ihr in Telefonaten und Briefen verkünden. Und als Bundy 1976 in Utah wegen versuchter Entführung und Körperverletzung vor Gericht stand, schloss sich ein tränenreicher Kloepfer Bundys Eltern bei der Verurteilung an. In Extremely Wicked, Schockierend böse und gemein, und im wirklichen Leben, Kloepfer ist und wurde von dem Geheimnis verfolgt, ob Bundy die Frauen ermordet hatte, über die sie gelesen hatte. Im Film besucht Kloepfer Bundy schließlich in der Todeszelle und schließt schließlich die Schuld von Bundy in einer eindringlichen Begegnung von Angesicht zu Angesicht, die ich hier nicht verderben werde. Im wirklichen Leben kam Kloepfers abschreckende Schließung jedoch anders – per Telefonanruf. Es war Februar 1978. Im vergangenen Dezember hatte Bundy seine zweite Gefängnisflucht aus Colorado gemacht, indem er durch die Decke seiner Zelle geklettert war. Kloepfer hatte keine Möglichkeit zu wissen, wo Bundy war – aber als im Januar die Nachricht kam, dass zwei Schwesternschaftsschwestern in Florida brutal ermordet worden waren, Kloepfer hatte ein „bedrohliches Gefühl“, dass Bundy im Staat war. Bundy, damals einer der meistgesuchten Flüchtlinge des FBI, wurde verhaftet, weil er ein gestohlenes Fahrzeug gefahren hatte. Einmal in Haft, Bundy verhandelte mit Beamten — die noch nicht zu wissen schienen, dass sie einen Serienmörder festgenommen hatten – um einen Anruf, und wählte Kloepfer in Panik. „Es wird schlimm“, sagte er laut Kloepfers Memoiren, „wirklich schlimm, wenn es morgen bricht. Ich will, dass du vorbereitet bist. Es könnte wirklich hässlich sein.“ Kloepfer fragte, ob er ein Verdächtiger in den Schwesternschaftsmorden sei — zu der Zeit wusste er nicht, dass Bundy auch ein 12-jähriges Mädchen getötet hatte, das im gleichen Alter wie Kloepfers Tochter war. „Ich wünschte, wir könnten uns setzen . . . allein . . . und über Dinge reden „, sagte Bundy zu ihr, „ohne dass jemand zuhört . . . warum ich so bin, wie ich bin.“ Als Kloepfer Bundy nach Details fragte, wurde er wütend und lenkte das Gespräch ab. Aber eine Woche später rief Bundy erneut an. „Ich möchte darüber sprechen . . . worüber wir am Donnerstag gesprochen haben „, sagte er laut den Memoiren. „Über krank sein?“ Fragte Kloepfer. „Ja“, sagte Bundy. „Ich hatte Angst, du hättest nichts mit mir zu tun, wenn ich es dir sagen würde.“ Während des Gesprächs erklärte er, dass etwas mit ihm nicht stimmte – eine Kraft, die sich in ihm aufbaute. „Ich konnte es einfach nicht eindämmen. Ich habe lange, lange dagegen gekämpft . . . es wurde zu stark.“ Kloepfer fragte, ob er jemals daran gedacht habe, sie zu ermorden. Nach langem Schweigen, Er gestand, dass er eines Nachts „es losging“, als er in ihrer Wohnung wohnte. „Ich habe die Klappe geschlossen, damit der Rauch nicht durch den Schornstein steigen kann“, sagte Bundy zu ihr. „Und dann ging ich und steckte ein Handtuch in den Spalt unter der Tür, damit der Rauch in der Wohnung blieb.“ Kloepfer erinnerte sich an diese Nacht – sie wachte auf, weil sie nicht atmen konnte, in einer mit Rauch gefüllten Wohnung und rannte herum, um die Fenster zu öffnen. „Ich hätte ihm fast nicht geglaubt“, schrieb Kloepfer. „Es passte nicht zu den Morden. Ich dachte, dass er vielleicht nicht bereit war, über ernstere Versuche zu sprechen, mich zu töten.“ Kloepfer fragte ihn, ob er sie benutzt habe, um nach den Morden „die Basis mit der Realität zu berühren“. Zu diesem Zeitpunkt war sie obsessiv durch ihren Kalender gegangen, um herauszufinden, ob sie zum Zeitpunkt der Morde bei Bundy war. Sie hatte das erkannt, manchmal, Bundy hatte sie nur wenige Stunden vor oder nach seinem erneuten Mord erreicht. „Ja, das ist eine ziemlich gute Vermutung“, antwortete er. „Ich habe keine gespaltene Persönlichkeit. Ich habe keine Blackouts. Ich erinnere mich an alles, was ich getan habe. Die Macht würde mich einfach verzehren. Wie eine Nacht, Ich ging am Campus vorbei und folgte dem Schwesternschaftsmädchen. Ich wollte ihr nicht folgen. . . . Ich würde versuchen, es nicht zu tun, aber ich würde es trotzdem tun.“ Kloepfer fragte, warum Bundy seine Impulse nicht zurückhalten könne, selbst nachdem er wieder aus dem Gefängnis ausgebrochen sei. Warum sollte er diese Freiheit riskieren? “ Ich habe eine Krankheit „, antwortete er. „Eine Krankheit wie dein Alkoholismus . . . du kannst keinen weiteren Drink nehmen und mit meinem . . . Krankheit . . . da ist was . . . dass ich einfach nicht da sein kann . . . und ich weiß es jetzt.“ Als sie ihn bat, dies zu klären, antwortete Bundy: „Zwing mich nicht, es zu sagen.“ Das Telefonat endete, und Kloepfer saß schweigend in ihrem Wohnzimmer. „Ich hatte so lange gebetet, um es zu wissen“, schrieb Kloepfer, „und jetzt tötete die Antwort einen Teil von mir.“ Im Vorwort des Buches erklärte Kloepfer, dass sie ihre Beteiligung an Bundy zunächst geheim halten wollte — aber Reporter, Schriftsteller und Privatdetektive kamen ihr auf die Spur. Wenn sie ihre Geschichte erzählen wollte, jedoch, Sie wollte es zu ihren eigenen Bedingungen tun, und die Komplexität ihrer Beziehung vollständig zu konkretisieren. „Trotz all der Zerstörung, die um ihn herum verursacht wurde, ist es mir immer noch wichtig, was mit Ted passiert“, schrieb Kloepfer. „Ich habe akzeptiert, dass ein Teil von mir immer einen Teil von ihm lieben wird.“ Extrem böse, schockierend böse und abscheulich endet mit einer Titelkarte, die erklärt, dass Kloepfer mit Hilfe der Anonymen Alkoholiker nüchtern geworden ist und es ihm gut geht. Als Vanity Fair mit Berlinger sprach, der sowohl Kloepfler als auch ihre Tochter Molly bei der Adaption von Kloepfers Geschichte traf, erklärte er, wie sie auf den Film reagierten: „Sie hatten beide Schwierigkeiten, dies zu verarbeiten. Sie brauchten viel Vertrauen, um sich mit uns zu treffen . . . hat den Film immer noch nicht gesehen und will den Film nicht sehen und will keine Presse für den Film machen. Sie hat es immer noch schwer damit. Aber ich denke, sie ist glücklich, dass wir den Film gemacht haben, und glücklich mit Lily, die sie porträtiert.“

ted bundy liz kloepfer historia