zapalenie mózgu po szczepieniu

Skutki uboczne szczepionki na japońskie zapalenie mózgu. Jak w przypadku każdego szczepienia, również po szczepieniu na japońskie zapalenie mózgu mogą u pacjenta wystąpić działania niepożądane. Najczęściej są one związane z ogólnym złym samopoczuciem. Mijają samoistnie i nie są dla pacjenta bardzo uporczywe. Dobra wiadomość dla poszkodowanych pacjentów. Znowu można składać wnioski o odszkodowanie za powikłania po szczepieniu jedną ze szczepionek przeciw COVID-19. Chodzi o osoby, u których po szczepieniu doszło do choroby żylnej. Dlatego rzecznik praw pacjenta Bartłomiej Chmielowiec zapowiedział, że wszystkie sprawy o odszkodowania Mamy ostre objawy w przebiegu COVID-19, które przypominają każdą uogólniona infekcję. Pojawiają się objawy encefalopatii: podsypianie, zaburzenia stanu świadomości, bóle głowy, nudności i wymioty. W tym kontekście może się zdarzyć również zapalenie opon mózgowych i mózgu, jako bezpośrednie następstwo inwazji wirusa do „W Stanach Zjednoczonych wymienia się je z następującą częstością na 10 000 zachorowań: pierwotne wirusowe zapalenie płuc (ospowe) –5,6; bakteryjne zapalenie płuc – 2,6; zaburzenia wodno-elektrolitowe – 5; zakażenia skóry i tkanki łącznej – 4,8; zapalenie mózgu u dzieci w wieku 1–4 lat – 8,8, a u starszych – 2,5. Uważa się je za najczęstsze wirusowe zapalenie mózgu w obszarze Dalekiego Wschodu, czyli części wschodniej Azji ciągnącej się wzdłuż wybrzeży Pacyfiku. Zapobiegawczo już u dzieci można stosować szczepionkę, a cena jednej dawki wynosi około 400 zł. Ochronę uzyskuje się po tygodniu od zaszczepienia pierwotnym schematem. Mein Mann Flirtet Ständig Mit Anderen Frauen. Szczepienie na kleszcze jest szczepieniem jedynie zalecanym. Zdaniem niektórych powinno być jednak obowiązkowe, ponieważ szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu uchroni przed tą groźną chorobą przenoszoną przez kleszcze i zapobiegnie powikłaniom. W ostatnich latach kleszczowe zapalenie mózgu odnotowano we wszystkich rejonach Polski, dlatego jeśli w najbliższych miesiącach przewidujesz pobyt w lesie, zapoznaj się z możliwościami, jakie daje szczepienie. Ile dawek szczepionki na KZM trzeba przyjąć, by była skuteczna? Jaka jest cena jednej szczepionki? Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu Szczepienie na kleszcze, poprawnie - przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu jest szczepieniem zalecanym, ale wciąż nie obowiązkowym. Zdaniem niektórych powinno, ponieważ szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu uchroni przed tą groźną chorobą przenoszoną przez kleszcze i zapobiegnie powikłaniom. KZM (kleszczowe zapalenie mózgu) to ostra wirusowa choroba zakaźna. Są dwa sposoby na skuteczną ochronę przed kleszczowym zapaleniem mózgu: nie wchodzić do lasu, ani nie przebywać w innych miejscach, gdzie mogą znajdować się kleszcze zaszczepić się przeciw kleszczowemu zapaleniu mózgu Spis treściSzczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - kto powinien się zaszczepić?Jak uniknąć ukąszenia przez kleszcza?Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - cenaSzczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - skutecznośćSzczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - ile dawek?Schemat przyspieszonego szczepienia przeciw KZM Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - kto powinien się zaszczepić? Zasadniczo szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu powinien przyjąć każdy, komu zdarza się przebywać w lesie lub na innych terenach zagrożonym występowaniem kleszczy. Szczepienia rekomendowane są w szczególności osobom wykonującym czynności zawodowe w lasach lub czynności związane z uprawą roślin lub hodowlą zwierząt, rolnikom, pracownikom leśnym, działkowiczom, wojskowym przebywającym na poligonach, a także funkcjonariuszom straży pożarnej i granicznej. Szczepionkę zaleca się również uprawiającym turystykę pieszą i rowerową czy grzybiarzom. Szczepienie można stosować także u dzieci, które ukończyły pierwszy rok życia. Szczepienie przeciw KZM nie jest refundowane, jednak wśród osób pracujących w warunkach objętych szczególnym ryzykiem powinna być opłacana przez pracodawcę. Jak uniknąć ukąszenia przez kleszcza? Kleszcze. Sprawdź, jak je przechytrzyć Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - cena W zależności od punktu szczepień 1 szczepionka kosztuje około od 100 do 140 zł. Cennik dla dzieci zazwyczaj podaje nieco niższe ceny, jednak nie wszędzie ceny szczepionek są rozdzielane między dorosłych i dzieci. Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - skuteczność Aby szczepienie było skuteczne, czyli uodporniło organizm na zachorowanie na KZM należy przed okresem żerowania kleszczy przyjąć 2 dawki szczepionki. Aby utrwalić odporność trzeba szczepić się co 3-5 lat, zgodnie z podanym niżej schematem szczepienia. Autor: Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna Kleszcze - mapa zagrożeń w Polsce. Fot. WSSE Szczepionka na kleszczowe zapalenie mózgu - ile dawek? Szczepienie ochronne przeciw KZM obejmuje podanie trzech dawek w cyklu. Aby szczepienie było skuteczne, należy przyjąć dwie dawki szczepionki jeszcze przed okresem żerowania kleszczy. Pierwsze szczepienie przypominające należy wykonać po 3 latach, a kolejne co 3-5 lat w zależności od rodzaju użytej szczepionki i wieku osoby zaszczepionej. Schemat szczepienia przeciw KZM: 1 dawka 2 dawka - od 1 do 3 m-cy po pierwszej dawce; 3 dawka - od 9 do 12 m-cy po drugiej dawce; Dawki przypominające - ok. 3 lat po ostatnim szczepieniu, następne dawki w odstępach od 3 do 5 lat. Najlepszym czasem na przyjęcie pierwszej dawki szczepionki jest luty bądź marzec. Schemat przyspieszonego szczepienia przeciw KZM Schemat przyspieszonego szczepienia dla osób, które potrzebują szybkiego zabezpieczenia przez KZM, a na szczepienie zgłaszają się wiosną lub latem 1 dawka; 2 dawka (zabezpieczenie na 1 rok) - 14 dni po pierwszej dawce; 3 dawka (zabezpieczenie na 3 lata) - od 9 do 12 m-cy po 2 dawce. Czytaj też: Badania na boreliozę – jak wygląda i jaka jest cena testów na boreliozę Test Western Blot a borelioza. Interpretacja wyników badania Choroby odkleszczowe: borelioza, babeszjoza, bartonelloza, KZM i inne Jak usunąć kleszcza krok po kroku Polacy od kilku lat coraz liczniej przyjmują szczepienia chroniące przed kleszczowym zapaleniem mózgu. W 2015 roku zaszczepiło się w Polsce 27,8 tys. osób. To ponad 2 tysiące więcej niż rok wcześniej. Jest to efekt prowadzonych w mediach oraz w internecie kampanii społecznych uświadamiających zagrożenia niesione przez kleszcze. Szczegółowe informacje na temat szczepień przeciw KZM można znaleźć na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego Państwowego Zakładu Higieny oraz na stronie Choroby odkleszczowe - czy znasz je wszystkie? Pytanie 1 z 14 Czy to prawda, że niektóre choroby odkleszczowe diagnozuje się tylko w określonych krajach (np. Stanach Zjednoczonych)? 51-letni pacjent otrzymał pierwszą dawkę szczepionki przeciwko zapaleniu mózgu przenoszonemu przez kleszcze (w prawe ramię). Po kilku dniach w okolicy wkłucia zaobserwowano podskórne zgrubienie/guzek. Czy może to być efekt szczepienia i czy należy to zgłosić jako niepożądany odczyn poszczepienny (NOP)? Czy należy stosować jakieś leczenie miejscowe? Guzki podskórne to jedna z postaci miejscowych odczynów poszczepiennych, zazwyczaj obserwowana u dzieci. Ich powstanie może wynikać z nieprawidłowej techniki szczepienia (np. szczepienie podskórne zamiast domięśniowego, podane pod złym kątem, zbyt krótką igłą itp.), miejscowego podrażnienia oraz reakcji alergicznych i immunologicznych, w tym alergii kontaktowej na glin. W niektórych przypadkach etiopatogeneza guzków pozostaje niejasna. Wyczuwalny pod skórą guzek (zazwyczaj pojedynczy) zwykle powstaje w ciągu kilku dni po szczepieniu, bezpośrednio w miejscu wstrzyknięcia lub w jego bliskim sąsiedztwie. Towarzyszący mu obrzęk i zaczerwienienie (o ile w ogóle są obecne) najczęściej ustępują w ciągu kilku dni, natomiast wyczuwalne guzki utrzymują się przez kilka miesięcy (ok. ⅓ przypadków ustępuje w ciągu 6 mies., a ⅔ w ciągu roku). W większości przypadków, po ustąpieniu ewentualnego obrzęku i zaczerwienienia, zmianom nie towarzyszą żadne dodatkowe objawy. Postać kliniczna guzków związanych z silnym świądem oraz zmianami skórnymi (przebarwienia, nadmierne owłosienie nad guzkiem) określana jest jako swędzące ziarniniaki poszczepienne. Pojawiają się one w dłuższym odstępie czasu po szczepieniu (nawet po 3 mies.), utrzymują przez kilka lat i ulegają okresowemu nasileniu w czasie infekcji. U większości pacjentów z takim rozpoznaniem stwierdzono alergię kontaktową na glin. Ogólnie, większość opisywanych w piśmiennictwie guzków poszczepiennych ma związek z przyjęciem szczepionki zawierającej sole glinu. Najprawdopodobniej to właśnie one są odpowiedzialne za rozwój reakcji miejscowej, choć może się ona pojawić także po szczepionkach niezawierających tego adiuwantu. Rolą glinu, jako adiuwantu, jest stymulowanie odpowiedzi immunologicznej, tak aby niewielka ilość antygenów zawartych w szczepionce była wystarczająca dla wytworzenia satysfakcjonującej reakcji i pamięci immunologicznej. Ilość glinu zawartego w szczepionkach jest bezpieczna dla organizmu (p. Glin w szczepionkach – jak odpowiedzieć na obawy rodziców? – przyp. red.). Opisywane w piśmiennictwie podejście diagnostyczne i terapeutyczne do guzków po szczepieniu istotnie zależy od obecności dolegliwości towarzyszących, jednak w większości przypadków wystarczy obserwacja zmiany. W razie towarzyszących dolegliwości (takich jak świąd, utrzymujący się ból) lub niejasnego związku przyczynowego z przebytym szczepieniem (np. guzek, który powstał w miejscu wstrzyknięcia w dużym odstępie czasu od szczepienia; guzek, który powstał niedługo po szczepieniu, ale w miejscu oddalonym od miejsca wstrzyknięcia; owrzodzenie nad guzkiem; powstawanie przetok; stopniowo zwiększająca się średnica zmiany; powiększenie okolicznych węzłów chłonnych; towarzyszące objawy ogólne po upływie >3 dni od szczepienia) należy poprowadzić odpowiednią diagnostykę (np. alergologiczną, dermatologiczną, obrazową, mikrobiologiczną lub histopatologiczną). W większości przypadków guzki poszczepienne nie upośledzają istotnie funkcjonowania pacjenta i ustępują samoistnie. Leczenie rozpoczyna się w wyjątkowych sytuacjach, na przykład u pacjentów z towarzyszącymi zmianami skórnymi lub objawami. W przypadku obecności zmian skórnych w okolicy guzka sugeruje się stosowanie miejscowych GKS, a w razie obrzęku, zaczerwienienia i bólu można stosować zimne okłady i paracetamol. W piśmiennictwie opisano pojedyncze przypadki stosowania GKS we wstrzyknięciach. Leczenie chirurgiczne należy zarezerwować dla zmian wymagających weryfikacji histologicznej. Obie dostępne szczepionki przeciwko zapaleniu mózgu przenoszonemu przez kleszcze zawierają wodorotlenek glinu i bardzo prawdopodobne, że obserwowany guzek podskórny, który powstał w ciągu kilku dni po szczepieniu, to właśnie miejscowy odczyn poszczepienny. Niewątpliwie taką zmianę należy zgłosić jako NOP. Z definicji, dla stwierdzenia NOP konieczne jest jedynie wskazanie związku czasowego, a nie przyczynowego z przebytym szczepieniem. W zdecydowanej większości przypadków wystąpienie guzków podskórnych po szczepieniu nie stanowi przeciwwskazania do podania kolejnych dawek szczepionki. Choć guzki mogą powstać ponownie, korzyści ze szczepienia przewyższają ryzyko związane z odczynem miejscowym. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że większość danych na ten temat opiera się na obserwacjach u dzieci (p. Guzek podskórny w miejscu podania szczepionki - przyp. red.). Przebieg oraz diagnostyka różnicowa zmian skórnych i podskórnych u dorosłych wymaga zachowania większej ostrożności i czujności onkologicznej. Piśmiennictwo: 1. Silock R., Crawford Perrett Subcutaneous nodules: an important adverse event following immunization. Expert Rev. Vaccines, 2019; 18: 405–410 2. Silcock R., Crawford Selvaraj G. i wsp.: Subcutaneous nodules following immunization in children; in Victoria, Australia from 2007 to 2016. Vaccine, 2020; 38: 3169–3177 3. Bergfors E., Hermansson G., Nyström Kronander U. i wsp.: How common are long-lasting, intensely itching vaccination granulomas and contact allergy to aluminium induced by currently used pediatric vaccines? A prospective cohort study. Eur. J. Pediatr., 2014; 173: 1297–307 4. Charakterystyka Produktu Leczniczego: FSME-immun C; Encepur Adults Mgła mózgowa. Brytyjski neurolog dr Michael Zandi uważa, że ta przypadłość może doświadczyć wielu. chorych. „Nie jestem w stanie jasno myśleć, codziennie czynności, jak zakupy czy sprzątanie, zaczęły stanowić ogromne wyzwanie. Mam problemy z koncentracją. Odsetek osób z objawami poznawczymi w jakimkolwiek okresie po przebyciu COVID-19 jest nieznany i stanowi obecnie przedmiot badań. Ale niektóre wyniki już sugerują, że ten problem może się tyczyć nawet 20 proc. chorych” - zakłada lekarz. Łysienie skutkiem zarażana się. To się nazywa łysieniem telogenowym. Włosy wpadają, bo osobnik jest zestresowany. Trudno nie być zestresowanym, gdy się przechodzi przez COVID-19 objawowo. Włosy wypadają w dwa miesiące po przejściu choroby. Wstępne badania wskazują, że z wypadaniem włosów po covidzie zmagać się może co czwarty ozdrowieniec. Problem, dodajmy, nagłośniła aktorka i piosenkarka Alyssa Milano, która w mediach społecznościowych pokazała co się dzieje z jej włosami. Na szczęście to powikłanie nie prowadzi do trwałego wyłysienia. To widzi pacjent chory na COVID-19. Wstrząsający film lekarza Na początku europejskiej epidemii z Wuhan dotarły do nas wieści, że zakażenie SARS-CoV-2 może mieć negatywny wpływ na płodność u mężczyzn. Określenie „może” występuje w większości badań związanych tematycznie z SARS-CoV-2/COVID-19, gdyż prowadzący je lojalnie uprzedzają, że wstępne badania wymagają kontynuacji. Tej w necie nie odnaleźliśmy, a w wiosną naukowcy powoływali się na badania, w którym poprzednik obecnego wirusa, wirus SARS-CoV-1 powodował powikłania prowadzące do zapalenia jąder. Hipoteza logiczna, bowiem w takim przypadku płodność chorego jest zagrożona. A we wrześniu okazało się, że u pacjentów z łagodnymi dolegliwościami górnych dróg oddechowych lub całkowitym ich brakiem, w ciągu kilku dni(jak wiadomo wymagają one kontynuacji)od potwierdzenia zakażenia testem na SARS-CoV-2, rozwija się owrzodzenie języka. Znika w ciągu tygodnia, góra-dwóch. Tym razem czescy uczeni stwierdzili, że to bezpośredni objaw infekcji SARS-CoV-2 wskutek zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego. Ten przypadek był jedyny w swoim, nazwijmy to rodzaju, ale francuscy naukowcy, gdy go odkryli w lipcu, stwierdzili, że sprawa jest poważna i należy się jej przyjrzeć dokładniej. A dotyczyła ona 62-latka, który przechorował covida i skutkiem ubocznym była... 4-godzinna erekcja. Bolesna, dodajmy, żeby nie było wątpliwości. W medycynie taka przypadłość to priapizm. Koronawirus zwiększa ryzyko powstawania zakrzepów w naczyniach krwionośnych. I to mogło wywołać erekcję. Jak często? Tego nie udało się dowiedzieć. W necie nie ma informacji o kontynuacji badań. Co tam penis. Gorzej jak covid niszczy... zęby. Pośrednio. Bo bezpośrednim sprawcą jest stres. Targany nim chory, zgryza zęby, te się szczerbią, lamią itd. „Średnio widzę od trzech do czterech urazów, a w złe dni - ponad sześć złamań w ciągu dnia - zdradziła dr Tammy Chen, dentystka z Nowego Yorku w rozmowie z „The New York Times”. Dodajmy, że stomatolodzy jeszcze przed epidemią koronawirusa ostrzegali, że długotrwały stres może przyczynić się do rozwoju choroby okluzyjnej, polegającej na zaburzeniu funkcji części narządu żucia... Wymienione powikłania można jakoś przeboleć. Z czasem przejdą. Gorzej z poważniejszymi, choćby z dotyczącymi uszkodzeń mózgu. Naukowcy z Kolegium Uniwersyteckiego w Londynie uważają, że COVID-19 może powodować udar mózgu, uszkodzenie nerwów i potencjalnie śmiertelne zapalenie mózgu. Takie dolegliwości stwierdzono nawet u pacjentów, którzy nie mieli poważnych objawów oddechowych związanych z tą chorobą. I tu już nie ma się z czego śmiać tym bardziej, że artykuł o tym pojawił się w prestiżowym periodyku medycznym „Brain”. Kilka miesięcy temu pojawiły się doniesienia o nowych skutkach ubocznych szczepionek mRNA przeciw COVID-19. Jak się okazało, wśród młodych osób zaobserwowano rzadkie występowanie zapalenia mięśnia sercowego. Ostatnio naukowcy podzielili się nowymi doniesieniami w tej sprawie. Zapalenie mięśnia sercowego jest rzadką chorobą, która może znacząco osłabić serce oraz niekorzystnie wpłynąć na jego skurcze. Najczęściej atakuje w wyniku infekcji wirusowych, choć mogą też pojawiać się inne przyczyny. W czerwcu tego roku amerykański Centers for Disease Control and Prevention (CDC) Advisory Committee on Immunization Practices doniósł o prawdopodobnym związku między opartą na mRNA szczepionką przeciw COVID-19 i zapaleniem mięśnia sercowego, szczególnie u osób poniżej 39. roku życia - poinformował prezes AMA, Donald M. Lloyd-Jones. Przypadki występowania tego schorzenia po szczepieniu dotyczą głównie młodych mężczyzn. Niedawno sprawę przeanalizowali naukowcy, a wyniki tych badań pojawiły się w czasopiśmie "Circulation". Szczepionki są bezpieczne?Wszystko wskazuje na to, że zapalenie mięśnia sercowego występowało już wcześniej, przy szczepieniach między innymi na ospę. Co więcej, choroba nie jest tak groźna, jak początkowo szczegółowo przeanalizowali 139 przypadków wystąpienia schorzenia po szczepieniu przeciw COVID-19 u osób w wieku od 12 do 20 lat. Objawy zapalenia pojawiały się w czasie mniej więcej dwóch dni od zastrzyku. Do najczęstszych objawów zaliczane były: bóle w klatce piersiowej (99,3 proc. przebadanych pacjentów), gorączka (30,9 proc.), a także krótki oddech (27,3 proc.). Jedna piąta przebadanych osób trafiła na oddział intensywnej terapii, lecz nikt nie zmarł. Większość chorych miała ślady zapalenia serca lub osłabienia jego funkcji, lecz po czasie wszystkie dolegliwości mijały, a praca mięśnia wracała do normy. Nadal trwają pracę nad poznaniem długotrwałych skutków schorzenia, lecz badacze są dobrej myśli. Dane te sugerują, że w większości przypadków zapalenie mięśnia sercowego u osób poniżej 21. roku życia, prawdopodobnie związanego ze szczepieniami przeciw COVID-19 jest łagodne i szybko ustępuje – przekazał profesor Dongngan T. Truong, autor projektu. Naukowcy zwracają uwagę, że przeprowadzone badania potwierdzają bezpieczeństwo szczepień przeciw COVID-19. Skutki uboczne preparatów występują wyjątkowo rzadko oraz najczęściej mają łagodną postać. Zapalenie mózgu to stan, w którym stan zapalny obejmuje miąższ mózgu. Zapalenie mózgu może być powikłaniem po powszechnych infekcjach (np. po gruźlicy, odrze, różyczce) i jest bardzo groźne, gdyż może doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia mózgu, a nawet do śmierci. Jakie są przyczyny i rodzaje zapalenia mózgu? Jak rozpoznać jego objawy? Na czym polega leczenie? Zapalenie mózgu to stan, w którym stan zapalny obejmuje miąższ mózgu. Jakie są przyczyny i rodzaje zapalenia mózgu? Jak rozpoznać jego objawy? Na czym polega leczenie? Spis treściZapalenie mózgu – przyczyny i rodzajeZapalenie mózgu – objawyZapalenie mózgu – diagnostykaZapalenie mózgu – leczenie Zapalenie mózgu pojawia się wtedy, gdy stan zapalny obejmuje miąższ mózgu. Zapalenie mózgu zalicza się - razem z zapaleniem rdzenia kręgowego i opon mózgowo-rdzeniowych - do stanów zapalnych ośrodkowego układu nerwowego. Zapalenie mózgu może mieć różne przyczyny ( wirusy, bakterie, leki) i przebieg - może być ostry (i w ciągu kilku godzin doprowadzić do śmierci), podostry i przewlekły (wówczas stan zapalny może trwać nawet latami). Wspólną cechą wszystkich stanów zapalnych mózgu jest wysoka śmiertelność. Zapalenie mózgu – przyczyny i rodzaje Bakterie: prątki gruźlicy - gruźlicze zapalenie mózgu Borrelia burgdorferi - boreliozowe zapalenie mózgu (powikłanie po boreliozie) Wirusy: 1. Zapalenie mózgu wywołane przez enterowirusy (wirusy Coxsackie, ECHO, enterowirusy 70 i 71) 2. Zapalenie mózgu wywołane arbowirusami wenezuelskie (końskie) zapalenie mózgu zapalenie mózgu St Louis - wywołuje je wirus należący do rodziny Flaviviridae, tej samej co wirusy Zachodniego Nilu, żółtej gorączki oraz Dengi; japońskie zapalenie mózgu - również wywołuje je wirus należący do rodziny Flaviviridae; Występuje na Dalekim Wschodzie kalifornijskie zapalenie mózgu - wywołuje je wirus z rodziny Buniawirusów; kleszczowe zapalenie mózgu - chorobę wywołuje flawiwirus, należący do rodziny Flaviviridae; WARTO WIEDZIEĆ>>Szczepienie przeciwko kleszczom zapobiega kleszczowemu zapaleniu mózgu postępujące różyczkowe zapalenie mózgu (u osób zaszczepionych zwykle nie występuje) - jest spowodowane powolnie działającym wirusem różyczki; podostre stwardniające zapalenie mózgu jest późnym powikłaniem powolnego zakażenia wirusem odry. Występuje w około 1 na 1 mln przypadków odry, średnio 8-10 lat po przebytej odrze; 3. Zapalenie mózgu wywołane rabdowirusami (RNA wirusy) wścieklizna (wścieklizna mózgowa) 4. Zapalenie mózgu wywołane przez wirusy z grupy Herpes opryszczkowe zapalenie mózgu zakażenie wirusem cytomegalii zakażenie wirusem Epsteina-Barra (EBV) zakażenie ludzkim herpes wirusem 6 (HHV-6) Grzyby Za grzybicze zapalenie mózgu dopowiadają grzyby, takie jak, Cryptococcus (grzyb z rodziny trzęsakowatych), Mucor (pleśniak biały), Candida albicans. Zapalenie mózgu na tle grzybiczym występuje często u osób z obniżoną odpornością, chorujących na chłoniaka lub będących w trakcie leczenia immunosupresyjnego. Pierwotniaki ameba - amebowe zapalenie opon mózgowych i mózgu zarodźce malarii - malaria mózgowa Toxoplasma gondii - toksoplazmozowe zapalenie opon mózgowych i mózgu Teania saginata - wągrzyca mózgu Poszczepienne zapalenie mózgu i rdzenia rozwija się na tle alergicznym po szczepieniu (najczęściej przeciw wściekliźnie i ospie prawdziwej). Ostre rozsiane zapalenie mózgu i rdzenia (ang. Acute Disseminated Encephalomyelitis ADEM) to autoimmunologiczna demielinizacyjna choroba mózgu, tzn. w jej przebiegu układ odpornościowy atakuje własne komórki (w tym przypadku komórki mózgu). Poza tym do zapalenia mózgu może dojść po spożyciu niektórych leków (np. metotreksat) lub po zatruciu metalami ciężkimi (np. ołów). Wyróżnia się także śpiączkowe zapalenie mózgu (zapalenie mózgu von Economo), które jest spowodowane przez nieznany patogen. Zapalenie mózgu – objawy gorączka bóle głowy (z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami oraz światłowstrętem, nadwrażliwością na bodźce słuchowe lub przeczulicą skóry) zaburzenia świadomości (które powodują zaburzenia myślenia i zachowania) objawy ogniskowego uszkodzenia mózgu Objawy ogniskowe to zaburzenia funkcji neurologicznych związanych lokalizacyjnie z określonymi obszarami mózgu. Najczęstsze objawy ogniskowe to objawy ruchowe (osłabienie lub niepełnosprawność pojedynczej kończyn lub kilku kończyn), objawy czuciowe (zaburzenia/utrata czucia w obrębie jednej lub kilku kończyn, zaburzenia widzenia, podwójne widzenie), zaburzenia mowy (np. trudności w rozumieniu mowy, w doborze słów), zaburzenia poznawcze (zaburzenia pamięci, dezorientacja czasowo-przestrzenna), zaburzenia równowagi, a także napady padaczkowe. Na przykład śpiączkowe zapalenie mózgu charakteryzuje się zaburzeniami snu i czuwania oraz podwójnym widzeniem. Pojawiają się także objawy charakterystyczne dla zakażenia konkretnym patogenem. Na przykład zapaleniu mózgu, które zostało wywołane przez Borrelia burgdorferi, będzie towarzyszył charakterystyczny rumień (z przejaśnieniem w środku) wędrujący. Zapalenie mózgu – diagnostyka Poza badaniami krwi wykonuje się badania neuroobrazujące - do wyboru jest elektroencefalografia (EEG), pozytonowa tomografia emisyjna (PET), przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS) oraz funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI). Zapalenie mózgu – leczenie W przypadku bakteryjnego zapalenia mózgu choremu podaje się antybiotyki (zwykle penicylinę). Leczenie wirusowego zapalenia mózgu polega na podawaniu leków przeciwwirusowych. Na przykład w przypadku opryszczkowego zapalenia mózgu podaje się acyklowir. Przy toksoplazmozowym zapaleniu mózgu stosuje się pirymetaminę i klindamycynę (w leczeniu świeżego zakażenia) oraz pirymetaminę i sulfadiazynę (w postaci przewlekłej). Bibliografia: Fiszer U., Zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, "Przewodnik lekarza" 2004, nr 9

zapalenie mózgu po szczepieniu